Πρίν
ἀρχίση τό παγκόσμιο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου, πού ἐφέτος γίνεται στήν
Ρωσία, διάβασα στίς Ἐφημερίδες ἕνα δημοσίευμα πού ἀναφερόταν στήν μπάλα
ποδοσφαίρου πού θά χρησιμοποιόταν στούς ποδοσφαιρικούς αὐτούς ἀγῶνες
(ΝΕΑ, 30-5-2018).
Πολλοί διερωτήθηκαν: «Στρογγυλή θεά ἤ δαίμονας;», «μιά τέλεια μπάλα ἤ γεμάτη παραμορφώσεις;».
Αὐτά τά
ἐρωτήματα ἐτέθησαν, γιατί πολλοί εἶχαν διάφορες ἀπόψεις γιά τήν
κατασκευή της. Ἄλλοι ἔλεγαν ὅτι ἡ μπάλα αὐτή «διαθέτει ποιότητα» καί
ἄλλοι ὅτι «ἡ τροχιά τῆς μπάλας εἶναι περίπλοκη καί σύμφωνα μέ τίς
θεωρίες τῆς ἀεροδυναμικῆς μερικές φορές χαοτική».
Αὐτές οἱ
διαφορετικές ἀπόψεις φαίνεται ἀπό τό ὅτι εἶναι «ἀσυνήθιστη ἡ ἐμφάνισή
της καί τό ὀπτικό ἀποτέλεσμα πού παράγει». Ἡ μπάλα πού χρησιμοποιεῖται
σέ αὐτούς τούς ἀγῶνες «δέν εἶναι κατασκευασμένη ἀπό παραδοσιακά ἐξάγωνα
καί πεντάγωνα, ἀλλά ἀπό ἀκανόνιστα στοιχεῖα μέ ἀσύμμετρα σχήματα. Αὐτό
ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα, ὅταν ἡ μπάλα βρίσκεται στόν ἀέρα, νά προκαλῆ μιά
ἀσυνήθιστη ὀπτική εἰκόνα κάτω ἀπό συγκεκριμένες συνθῆκες φωτισμοῦ», γι’
αὐτό οἱ τερματοφύλακες «ἐξέφρασαν πολλά παράπονα γιά τήν πορεία πού
διαγράφει ὅταν βρίσκεται στόν ἀέρα».
Γιά τήν
κατασκευή της ἡ μπάλα αὐτή δοκιμάστηκε πολύ καί πέρασε ἀπό «χιλιάδες
τέστ». Γιά νά μή συγκρατῆ τήν «παραμικρή ποσότητα ὑγρῶν» τήν χτύπησαν μέ
δύναμη 250 φορές σέ ἕνα δοχεῖο μέ νερό. Γιά νά μετρήσουν τό ἅλμα της,
πού πρέπει πάντα νά εἶναι τό ἴδιο τήν πέταξαν «δεκάδες φορές ἀπό ὕψος
δύο μέτρων». Γιά νά ἀποδειχθῆ ὅτι εἶναι τέλεια σφαίρα «μετρήθηκε σέ
περισσότερα ἀπό 4.000 σημεῖα». Γιά νά διατηρῆ τό σχῆμα της «δοκιμάσθηκε
μέ 2.000 χτυπήματα σέ ἀτσάλινο τοῖχο μέ ταχύτητα 50 χιλιομέτρων τήν
ὥρα».
Δέν εἶμαι
ποδοσφαιρόφιλος, ἄν καί ἀπό τά μικρά μου χρόνια ἔπαιξα πολλές φορές
ποδόσφαιρο, ὅπως καί κάθε νέος. Μοῦ ἔκανε, ὅμως, ἐντύπωση αὐτό τό
δημοσίευμα, γιά τό τί μέτρα λαμβάνουν οἱ ὑπεύθυνοι γιά νά γίνωνται
δίκαια παιχνίδια, καί σέ αὐτό σημαντικό ρόλο παίζει ἡ μπάλα, πού θά
δεχθῆ τήν προσοχή ὅλων.
Λαμβάνοντας
ἀφορμή ἀπό τό γεγονός αὐτό, θέλησα νά κάνω μιά ἀναγωγή σέ ἐκκλησιαστικά
καί θεολογικά ζητήματα. Οἱ συζητήσεις σέ σημαντικά ἐκκλησιαστικά καί
θεολογικά ζητήματα πρέπει νά ἔχουν δοκιμασμένα κριτήρια καί σταθερές
βάσεις. Οἱ ὅροι πού χρησιμοποιοῦνται πρέπει νά περάσουν ἀπό εἰδική
ἔρευνα, ἀπό δοκιμασίες μέσα ἀπό τήν παράδοση τῶν αἰώνων. Τά θεολογικά
ζητήματα δέν ἀντιμετωπίζονται συναισθηματικά, καιροσκοπικά, φανταστικά.
Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας στίς συζητήσεις τους ἔθεταν σοβαρά ἑρμηνευτικά
κλειδιά πού δοκιμάσθηκαν στούς αἰῶνες ἐμπειρικά.
Καί
διερωτῶμαι: Γιατί στά κοσμικά γεγονότα καί παιχνίδια λαμβάνονται ὅλα τά
μέτρα, γίνονται χιλιάδες δοκιμασίες, καί στά θεολογικά ζητήματα
ἐπικρατεῖ ἐρασιτεχνισμός;
Τό ἐρώτημα
πού τίθεται στό δημοσίευμα «στρογγυλή θεά ἤ δαίμονας;» εἶναι τό
κριτήριο κάθε διαλόγου καί συζητήσεως, κάθε ἐπιλύσεως ἑνός θεολογικοῦ
καί ἐκκλησιαστικοῦ προβλήματος. Ἀπαιτεῖται μεγάλη προσοχή στήν μέθοδο
κάθε προσπάθειας, πού ὁδηγεῖ στήν ἐπιτυχία ἤ στήν ἀποτυχία.
Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου