Μητέρα δέκα παιδιών από τον Ωρωπό σκοτώθηκε
σε τροχαίο
σε τροχαίο
Η Μαρία Σ. μητέρα 10 παιδιών έχασε πριν λίγες ημέρες τη ζωή της σε
τροχαίο δυστύχημα, καθώς επέστρεφε σπίτι από τη δουλειά της. Η άτυχη
μητέρα ήταν μαία στο επάγγελμα και οι ηλικίες των παιδιών της ξεκινούν
από τα 22 έτη με το τελευταίο να είναι μόλις 2 μηνών! Το περασμένο
Σάββατο ήταν η κηδεία της και τελέστηκε με παρουσία χιλιάδες κόσμου,
καθώς ήταν πολύ αγαπητή στον Ωρωπό, όπου και έμενε μαζί με την πολύτεκνη
οικογένεια της.
Οσοι έδωσαν το… παρών στο τελευτάιο αντίο μιλούν για κάτι ασυνήθιστο.
Η οικογένεια ήταν εκείνη που έδινε κουράγιο στον κόσμο και όχι ο κόσμος
στην οικογένεια. Ο σύζυγός της και τα παιδιά της ήταν ντυμένοι στα
λευκά, σχεδόν χαμογελούσαν κι έψαλαν το Αναστάσιμο Χριστός Ανέστη.
Αυτή ήταν και η απάντησή τους σε όσους, τους εύχονταν να έχει καλό
παράδεισο… Χριστός Ανέστη απαντούσαν. Η συγκεκριμένη γυναίκα είχε
τελειώσει και τη θεολογική σχολή και φαίνεται πως είχε μεταδώσει κάποιες
από τις γνώσεις της και στα παιδιά της.
Ένας ιερέας μοιράστηκε μια συζήτησή του με την άτυχη Μαρία, που
περιέγραφε εκείνη κάποιες κουβέντες με τα παιδιά της. Ο ιερέας δημοσίευσε
τη συζήτησή τους στο blog αερικές εποχές.
– Μαρία ανησυχείς για τα παιδιά σου τώρα που μεγάλωσαν;
Δεν υπάρχει καλύτερος πατέρας και παιδαγωγός από τον ίδιο τον Θεό. Κι
όμως τα παιδιά του οι πρωτόπλαστοι αποφάσισαν να τον παρακούσουν καθώς
και τις εντολές του και να φύγουν μακριά του… Εγώ δεν μπορώ παρά να
αγωνίζομαι μόνο για μένα, για τα παιδιά μου απλά προσεύχομαι…
-Δεν τα νουθετείς;
Αν το ζευγάρι ζει αγαπημένο δεν χρειάζεται τίποτε παραπάνω. Αυτό από
μόνο του αρκεί. Εγώ προχωρώ μέσα στο σπίτι και αισθάνομαι τα παιδιά μου
σαν τα παπάκια, παντού με ακολουθούν για να συζητήσουμε… Αφού τους το
λέω, παιδιά με κάνετε να αισθάνομαι σαν την πάπια, αφήστε με και λίγο
μόνη…
– Είσαι από αυτούς που πιστεύουν ότι η πολυτεκνία σώζει;
Όταν γνώρισα τον Σπύρο αποφασίσαμε να κάνουμε έως 5 παιδιά, το
θεωρούμε ιδανικό αριθμό, αλλά πάντα χαιρόμασταν με το κάθε παιδί που
θέλαμε άλλο ένα… Για να καταλάβεις πόσο το χαίρομαι που ακόμα και το
τελευταίο (το δέκατο) δεν το αφήνω να το αλλάζουν τα παιδιά. Τους λέω
αυτό είναι δικό μου παιδί, όταν κάνετε δικό σας, εσείς θα το αλλάζετε….
Τώρα στο έκτο όταν είχα ρωτήσει τον παππού τον Δαμασκηνό σε δική μου
αγωνία σε σχέση με τα πνευματικά… αν ο Θεός την πολυτεκνία την προσμετρά
και ως αγώνα, γιατί μου είχανε πει ότι πάνω από 6 ότι ο Θεός το βλέπει
ως σταυρό….είχε συμφωνήσει!