ΙΧΘΥΣ: Ιησούς Χριστός Θεού Υιός Σωτήρ

Σάββατο 2 Ιουνίου 2018

«Ο παππούλης Μάρκος όπως τον ζούμε σήμερα»


 Διαβάζοντας αυτά τα πολύ ωραία κι ενδιαφέροντα που αναφέρονται εδώ στην ιστοσελίδα «ο παππούλης Μάρκος όπως τον ζούμε σήμερα», αισθάνθηκα την ανάγκη να γράψω κι εγώ δυο λόγια για τον πνευματικό μου πατέρα που από μικρό παιδάκι είχα την ευτυχία να έχω στη ζωή μου.  Ο πατέρας Μάρκος δύο πράγματα έκανε πράξη. Πρώτον αγάπησε το Θεό με όλη του την ψυχή και τη διάνοιά του και δεύτερον αγάπησε τον πλησίον του όπως τον εαυτό του κι αυτό το απέδειξε με το βίο του.
  Ο πατέρας Μάρκος όχι μόνο προσευχόταν όπως όλοι οι μοναχοί κάνουν αλλά καθώς ζούσε στον κόσμο αυτό, αντιμετώπιζε τα καθημερινά προβλήματα με αγωνιστικό τρόπο. Αυτό σημαίνει πως εκτός από ένας σπάνιος για τους συνανθρώπους του ιερομόναχος και πνευματικός πατέρας εργάστηκε ταπεινά κι αθόρυβα για το σχολείο. Πάνω σε αυτό θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες εμπειρίες μου έτσι όπως τον έζησα από κοντά. Το 1984 ήρθε να αναλάβει την ενορία του Αγ. Γεωργίου Διονύσου ένας νέος ιερέας. Η περιοχή είχε πολύ λίγους κατοίκους τότε και ήταν εντελώς απομονωμένη από τον πολιτισμό. Υπήρχε λοιπόν ένα διθέσιο δημοτικό σχολείο με 22 μόνο μαθητές. Όπως καταλαβαίνετε τα κτιριακά κι εκπαιδευτικά προβλήματα που αντιμετώπιζε το καθιστούσαν φτωχό και δυσλειτουργικό. Τότε εμείς ήμασταν καινούριοι κάτοικοι και ο πατέρας μου με τη μητέρα μου ανέλαβαν να βοηθήσουν το σύλλογο γονέων και κηδεμόνων για να μην κλείσει το μοναδικό σχολείο της περιοχής μας. Εκείνη τη χρονικά δύσκολη στιγμή ήρθε να μας βοηθήσει η ευλογημένη παρουσία του πατρός Μάρκου που με τις ιδέες του κατατόπισε και φώτισε το σύλλογο ώστε να παίρνει τις σωστές αποφάσεις.
  Όλα ξεκίνησαν όπως είπε ο ίδιος στους γονείς μου μόλις μπήκε στο εκκλησάκι του Αγ. Γεωργίου κι αντίκρισε την εικόνα του. Τότε γονάτισε μπροστά της και συγκινημένος υποσχέθηκε μεγάλη αφοσίωση μέχρι τέλους όπως κι έπραξε. Μαζί με τα προβλήματα της ενορίας και τους ελάχιστους μετρημένους στα δάχτυλα πιστούς επειδή είχε ευαισθησίες για τον συνάνθρωπο και τα κοινά, ζήτησε συγκέντρωση γονέων στον προαύλιο χώρο της εκκλησίας προκειμένου να μιλήσουν για τα θέματα του σχολείου. Αφού άκουσε προσεκτικά ό,τι είχαν να του πουν οι γονείς, τους διαβεβαίωσε πως θα ήταν στο πλευρό τους. Το ενδιαφέρον του ήταν τόσο μεγάλο που αμέσως άρχισε να ενεργεί και να πρωτοστατεί σε όλες τις κινήσεις που ακολούθησαν. Στις συναντήσεις που είχαν στο Υπουργείο Παιδείας ήταν πάντα παρών κι έδινε μεγάλη βαρύτητα στις επισκέψεις τους εκεί. Ότι οργάνωνε το μικρό σχολείο από εκδηλώσεις ή γεγονότα τα προέβαλλε πάντα στην εφημερίδα «Ορθόδοξος Τύπος» κι εκεί όλα έπαιρναν τη δημοσιότητα που χρειάζονταν. Επίσης πρότεινε να γίνει επερώτηση στη Βουλή με ένα γράμμα το οποίο οι μαθητές έγραψαν και υπέγραψαν με τα δίκαια αιτήματά τους. Το γράμμα διαβάστηκε και φάνηκε πολύ χρήσιμο αφού ευαισθητοποίησε τους βουλευτές κι ενήργησαν. Οι γονείς μου θυμούνται κι ένα περιστατικό με ένα ετήσιο ημερολόγιο που με τη δική του προτροπή είχε γίνει προκειμένου να μαζευτούν χρήματα για τις ανάγκες του σχολείου μας. Μόλις βγήκε το ημερολόγιο ο πατέρας Μάρκος το έβαλε δίπλα στο παγκάρι της εκκλησίας έτσι ώστε να αγοραστεί άμεσα από τους πιστούς. Παρόλο που το ημερολόγιο δεν προκάλεσε το αγοραστικό ενδιαφέρον των πιστών αφού το παρακολουθούσε προσωπικά η μητέρα μου, το καλαθάκι ήταν γεμάτο χρήματα. Κανείς δεν ξέρει πως γινόταν αυτό. Ίσως μόνο ο πατερούλης Μάρκος ήξερε… Με τόσο γλυκό κι αθόρυβο τρόπο πλαισίωνε τον αγώνα του μικρού μας σχολείου. Το ενεργό ενδιαφέρον του τελικά ενδυνάμωσε τον κόσμο και με την ευλογία του σε λίγα χρόνια αυτό το σχολείο έγινε εξαθέσιο, δημιουργήθηκε και δεύτερο, ακολούθησε γυμνάσιο και λύκειο και ο κόσμος από εκεί που το απαξιούσε έφτασε σε σημείο να μπαίνει σε λίστα αναμονής. Ο πατέρας Μάρκος με τη δράση του συνέβαλε έτσι στην ανάπτυξη της περιοχής μας. Το παράδειγμά του αυτό μου δίδαξε το μάθημα της υπομονής, της αγωνιστικότητας, της προσφοράς χωρίς ανταπόδοση. Κυρίως όμως μου έδειξε τον τρόπο με τον οποίο ένας χριστιανός μπορεί να εφαρμόσει την πνευματικότητά του στην καθημερινή ζωή. Την ευχή του να έχουμε όλοι.
Παρασκευή, πνευματικό του παιδί.
https://www.facebook.com/822677604572778/photos/a.822686837905188.1073741828.822677604572778/983055678534969/?type=3