Όπως έλεγε και ο υπέροχος και συμπονετικός Όσιος Πορφύριος, δεν υπάρχουν παραστρατημένοι νέοι, αλλά ΠΛΗΓΩΜΕΝΟΙ νέοι, παιδιά διαλυμένων και κατεστραμμένων οικογενειών, παιδιά που ποτέ δεν πήραν αληθινή αγάπη.
Έχουμε
χρέος όλοι μας, να προσευχόμαστε με απέραντη αγάπη για αυτά τα παιδιά και όχι
να τα κρίνουμε. Αν ξέραμε πόσο πόνο έχουν μέσα τους, όχι μόνο δε θα τολμούσαμε
να πούμε λέξη, αλλά θα τα αγκαλιάζαμε κλαίγοντας, λέγοντάς τους ότι είναι
Ήρωες.
Δεν
είναι εύκολο πράγμα να είσαι ορφανός, ούτε να είσαι παιδί χωρισμένων γονέων. Ο
πόνος είναι φρικτός και οδυνηρός. Αν δεν ήταν η χάρη του Θεού, να προστατεύει
σκανδαλωδώς αυτά τα παιδιά, ούτε και ξέρω που θα καταλήγανε. Ευτυχώς, όπως λέει
και ο Όσιος Παΐσιος, ο καλός Θεός δεν είναι άδικος, αλλά
αγαπάει ιδιαίτερα αυτά τα παιδιά. Το ίδιο βεβαίως κάνει και η γλυκιά μας
Παναγία, η οποία, ως στοργική μανούλα που είναι, παρηγορεί, σκουπίζει τα
δάκρυα, συμπονεί και αγαπάει πολύ.
Είθε,
με τη βοήθεια του Θεού, να σταματήσουν τα διαζύγια, να αφυπνιστούν οι γονείς
και να κατανοήσουν τις ολέθριες συνέπειες αυτής της επιλογής. Τα παιδιά έχουν
ανάγκη και τους δυο γονείς, ας το καταλάβουμε επιτέλους αυτό.
Περαιώνοντας,
ικετεύω τους πάντες, να αγαπούν τους πληγωμένους νέους, να τους περιθάλπουν, να
προσεύχονται καρδιακά για αυτούς και πάνω απ’ όλα να προσπαθήσουν να τους
καταλάβουν. Αμήν.
Με ειλικρινή συμπόνια
Ένας νέος, τέκνο του Αγίου Δημητρίου