Ήρθε κάποτε μια νεαρά κυρία από άλλη πόλι να της διαβάσω εξορκισμούς. Φορούσε τζιν παντελόνι και τα μάτια της αστράφτανε από τον δαιμονικό πειρασμό.
Από το στόμα της έβγαζε αφρούς και μούγκριζε, τσίριζε δυνατά. Όταν άρχισε το διάβασμα πάραυτα σωριάστηκε κάτω, εκυλίετο αφρίζουσα με δυνατές κραυγές και βροντήματα.
Την στιγμή εκείνη είχε μεταβληθεί ο Ιερός Ναός σε αρένα πάλης με τα πονηρά πνεύματα. Αφού της διάβασα μερικές ευχές και εναγωνίως ζήτησα την συνεργασία και την βοήθεια του ουρανίου κόσμου, στρέφομαι αποτόμως προς την γυναίκα και της λέγω: "Το βρήκα! το δαιμόνιο θα φύγη, μόνον όταν πετάξης το παντελόνι". Τόπα και τόκανε! Έβγαλε το παντελόνι και μάλιστα μετ' υποσχέσεως ότι δεν θα ξαναφορέσει ποτέ παντελόνια. Τώρα χαίρει άκρας υγείας, κατ' άμφω όπως λέμε, δηλαδή και στην ψυχή και στο σώμα, και είναι μία εξαίρετος ψυχή, σύζυγος και "μήτηρ επί τέκνοις ευφραινομένη" (Ψαλμός 112) .
Πρωτοπρεσβυτέρου
Παναγιώτου Αντ. Καραγιάννη, "Γίνε ω Γύναι (Έκκλησις προς την γυναίκα να
ξαναβρή τον σωστό της δρόμο)", Εν Άθωνι Αγίου όρους 2011, Κεντρ.
Διάθεση: Εκδόσεις "Ορθόδοξος Κυψέλη", σελ. 46-47