Εκείνοι
οι οποίοι κάνουν τα πάντα για εμάς, ανάλογα με το θέλημά μας, δεν είναι ούτε
καλοί δάσκαλοί μας, ούτε καλοί φίλοι μας. Ο άγιος Ιωάννης ο Μόσχος γράφει για
μια επιφανή γυναίκα, σύζυγο συγκλητικού, η οποία επισκέφτηκε τους Αγίους
Τόπους. Όταν η γυναίκα έφτασε στην Καισάρεια, αποφάσισε να παραμείνει εκεί και απευθύνθηκε
στον επίσκοπο με ένα αίτημα: «Δώστε μου μια θεραπαινίδα να με διδάξει το φόβο
του Θεού», τού είπε. Ο επίσκοπος τη σύστησε σε μια ταπεινή παρθένο.
Ύστερα από
καιρό ο επίσκοπος συνάντησε ξανά τη. γυναίκα και ρώτησε: «Πώς είναι η παρθένος
πού σου σύστησα;». «Είναι καλή», απάντησε η γυναίκα, «αλλά δεν ωφελεί πολύ την ψυχή
μου, γιατί είναι ταπεινή και με αφήνει να κάνω το θέλημά μου. Εγώ χρειάζομαι να
με επιπλήττει και να μην μου επιτρέπει να κάνω ό,τι θέλω». Ο επίσκοπος της πρότεινε
τότε μια άλλη κοπέλα με πολύ απότομο χαρακτήρα, η οποία άρχισε να επιπλήττει τη
γυναίκα αποκαλώντας την «άμυαλη πλούσια» και τα σχετικά. Μετά από λίγο καιρό ο
επίσκοπος ρώτησε ξανά την πλούσια κυρία: «Αυτή η κοπέλα πώς συμπεριφέρεται απέναντί
σου;». «Πραγματικά, αυτή ωφελεί πολύ την ψυχή μου», απάντησε η σύζυγος του
συγκλητικού. ’Έτσι έγινε πολύ ταπεινή.
(Απόσπασμα από το Λειμωνάριον του άγιου
Ιωάννη, Μόσχου).
http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2018/02/blog-post_854.html?m=1
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2018/02/blog-post_663.html