Μπορεῖ νά σωθεῖ ὁ ἄνθρωπος δίχως τόν Θεό καί τήν Ἐκκλησία μέ μόνη τήν καλοσύνη καί τά καλά ἔργα, ὄπως πιστεύουν πολλοί συνάνθρωποί μας; Ποιά εἶναι ἡ σημασία τῆς Ἐκκλησίας στήν ζωή τοῦ ἀνθρώπου;

  Κατηγορηματικά ὄχι. Ἄν ὁ ἄνθρωπος μποροῦσε νά σωθεῖ μέ μόνη τήν καλοσύνη καί τά καλά ἔργα του, τότε δέν θά γινόταν ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ ἄνθρωπος καί δέν θά ὑπῆρχε λόγος νά ἱδρύσει τήν Ἐκκλησία του, διά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τήν ἠμέρα τῆς Πεντηκοστῆς.
  Ἄλλωστε, ἄν ὁ ἄνθρωπος μποροῦσε νά σωθεῖ δίχως τόν Θεό, μέ μόνες τίς δικές του δραστηριότητες, τότε ὁ ἄνθρωπος θά ἦταν σωτήρας τοῦ ἑαυτοῦ του. Ἡ Ἁγία Γραφή, ὅμως, μᾶς πληροφορεῖ-ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι-ὅτι, ἐκτός τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, δέν ὑπάρχει ἄλλο ὄνομα, "ὑφ' ᾦ δεῖ ἡμᾶς σωθῆναι". Ὁ μόνος, δηλαδή, σωτήρας ὅλων τῶν ἀνθρώπων, ὅλων τῶν ἐποχῶν, εἶναι ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός.
    Ὁ Χριστός, ὡς ὁ μόνος Θεάνθρωπος, σώζει τούς ἀνθρώπους μέ ἕνα σαφῆ καί συγκεκριμένο τρόπο. Ὁ τρόπος αὐτός εἶναι ἡ ἐνσωμάτωση τῶν ἀνθρώπων στό μυστηριακό σῶμα του, τήν Ἐκκλησία. ἡ ἐνσωμάτωση αὐτή γίνεται μέ το μυστήριο τοῦ Βαπτίσματος.
     Τό μυστήριο τοῦ Βαπτίσματος κάνει τόν ἄνθρωπο μέλος τοῦ μυστηριακοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, δηλαδή τῆς Ἐκκλησίας. Ὡς μέλος τῆς Ἐκκλησίας, ὁ πιστός δέν σώζεται μηχανιστικά - μαγικά. Στό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας σώζεται ὁ πιστός, ὅταν παραμένει σ' αὐτό ζωντανός. Καί παραμένει ζωντανός καί αὐξάνει χαρισματικά, ὅταν τηρεῖ τίς προδιαγραφές αὐτοῦ τοῦ σώματος, τῆς Ἐκκλησίας. Τίς προδιαγραφές αὐτές μᾶς τίς γνωστοποίησε ὁ Χριστός, κατά τἠν ἱστορική φανέρωσή του στή γῆ.

    Ὅταν ὁ πιστός τηρεῖ, ἀγαπητικῶς, τίς ἐντολές τοῦ Χριστοῦ - αὐτες εἶναι οἱ πνευματικές προδιαγραφές τῆς Ἐκκλησίας - τότε παραμένει ὡς ζωντανό κλαδί τῆς ἀμπέλου-Χριστοῦ καί αὐξάνει καί φέρει καρπό. Ὁ καρπός αὐτός ἐκφράζεται στήν καθημερινότητα τοῦ πιστοῦ, ὡς ἀγιοπνευματική ζωή.
    Ἡ ζωή αὐτή μεταγγίζεται - διαβιβάζεται στήν ψυχοσωματική ὕπαρξη τοῦ πιστοῦ -μέλους τῆς Ἐκκλησίας- ἀπό τήν Θεανθρώπινη κεφαλή τῆς Ἐκκλησίας, πού εἶναι ὁ Χριστός.

  Κατά συνέπεια, ἡ Ἐκκλησία εἶναι τό σωζόμενο ἐκεῖνο "σῶμα" τῆς ἀνθρωπότητας, διαχρονικῶς, τό ὁποῖο ἔχει ὠς κεφαλή τόν Θεάνθρωπο Ἰησοῦ Χριστό. Ὁ Χριστός εἶναι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος ζωοποιεῖ, τρέφει κατευθύνει διά τοῦ Ἁγίου Πνεύματός του, τό μυστηριακό αὐτό σῶμα του, τήν Ἐκκλησία. Γι' αὐτό καί εἶναι, αὐτονοήτως καί ὁ μοναδικός σωτήρας τῶν ἀνθρώπων. 

"Δεκατέσσερα ὑπαρξιακά ἐρωτήματα, Ἡ θεολογική ἀπάντησή τους", Δημήτριος Τσελεγγίδης (Καθηγητής Δογματικῆς Θεολογίας, Τμῆμα Θεολογίας Α.Π.Θ)

http://kaiomenivatos.blogspot.gr/2014/10/2_22.html